БУЧА, —и, тв. —ей
БУЧЕНИЕ, —я (от бутить)
БУЧЕНИЕ, —я (от бучить)
БУЧЕННЫЙ; кр. ф. —ен, —ена
БУЧИЛО, —а
БУЧИЛЬНИК, —а
БУЧИЛЬНЫЙ
БУЧИТЬ, бучу, бучит
БУЧИТЬСЯ, бучится